Binnen een werksfeer van informele informatie-uitwisseling is er aandacht voor privacy gevoelig contact met cliënten, maar ook voor veiligheid voor de medewerkers.
Gezien de aard van de stichting en de associatie met de ‘softe’ sector, moest het interieur er professioneel en actueel, maar no-nonsense en vriendelijk uit komen te zien. Het budget was gelimiteerd.
Het casco kantoorgebouw richtte zich op een traditioneel cellenkantoor met middengang. Door een schuine lijn toe te voegen ontstond er een open en meer dynamische structuur met duidelijk gedefinieerde ruimtes als kantoren, flexplekken, restaurant, etc.
Een kantoor als bindend element, waar veelal buitenshuis werkende medewerkers elkaar kunnen treffen. Representatief en passend bij de branche, zakelijk en toch open en informeel. Daarbij vooral ook flexibel en aanpasbaar op de verschillende gebruikssituaties; bureauwerk, vergaderen, recepties, presentaties en vrijdagmiddag-borrel.
Twee lijnen, één gevormd door een gordijnen aan een rail, één door glaspanelen die ook een wand kunnen vormen, bewegen zich door de ruimte. Variatie in opstelling en de wisselwerking tussen glas en textiel resulteert in steeds andere gebruiksmogelijkheden en sferen.
